Spelen met mama-schaap

Gemaakt door Anns.

Anns had een reactie in het Septemberspring gastenboek geschreven, maar mailde later nog:
Ik vergat je nog te melden, dat ik het zo fantastisch vind, hoe jij die patroontjes maakt! Als je bijv. het patroontje van de lammetjes ziet, dan denk je, hoe moet dat ooit een lam worden.Maar dankzij jouw prima beschrijving zie je het model er in komen! Hulde..!!

Anns, dankjewel voor je lieve woorden!!!

Anns schrijft elke maand een stukje over 'vroeger' in het kerkenblad. Deze keer schreef ze:
" STEEKJE VOOR STEEKJE ".
In mijn jeugd, werd op school veel aandacht besteed aan de vakken handwerken en handenarbeid. Het waren mijn leukste vakken....!
Van huis uit had ik dat wel meegekregen. Van deze lessen in handvaardigeid heb ik nu nog steeds plezier.
Terwijl de meisjes de kneepjes van het handwerkvak leerden, gingen de jongens naar een speciaal lokaal voor handenarbeid.
Af en toe mochten wij meisjes ook wel mee, om met karton en triplex te leren werken.
Ieder meisje had , in de klas, haar "eigen"handwerkdoos, gedurende de schooljaren. We leerden breien, haken, mazen en de verschillende borduursteekjes, zoals platsteek, rijgsteek, steelsteek, kruissteek, knoopsteek e.d.
Wat ik zelf graag deed, was de festonsteek. Op gekleurde jute, waarop de draden goed af te tellen waren, leerden we zo, twee lapjes aan elkaar te bevestigen. Mijn eerste werkstuk was een onderzettertje. Voordat de laatste zijde van het vierkant werd dichtgeborduurd, schoven we er een stevig stukje karton of triplex in. Jarenlang heeft mijn lieve Oma deze gebruikt! Later leerden we appliceren. Op een lapje werd een ander lapje bevestigd met die zelfde festonsteek! Dat was een precies werkje, want intussen moest de "rafelkant"naar binnen worden gevouwen.
Nu, na vele jaren, ben ik nog steeds met de festonsteek bezig. Je kunt zo , met vilt, de leukste dingen maken. Vilt ligt lekker "in de hand"en rafelt niet. Jammer, dat er tegenwoordig, op de scholen, weinig meer wordt gedaan aan het echte handwerken. Creatief bezig zijn is zo waardevol en dat moet eigenlijk van jongs af aan geleerd worden. Met de kleuters wordt gelukkig wel veel geknutseld, maar in de hogere groepen is daar geen ruimte en geld voor...!Ik breek graag een lans voor de oude ambachten. Bijna geheel verdwenen door de machines. De enkeling , die nog handmatig zo'n ambacht beoefent, is daar met veel passie en liefde mee bezig. Dat merk je steeds. Het maakt je dankbaar en blij, als er weer een mooi werkstukje uit handen is gekomen! Het maakt ook tevreden mensen! Daar hebben we tegenwoordig echt behoeft aan....! In onze doopsgezinde gemeente hebben we nu een quilt-groepje. Een mooi resultaat zagen we op onze bazar in Oktober! Hier en daar komen brei-cafe's. Ook daar komt belangstelling voor!

Wanneer je je werkstukje, steekje voor steekje, ziet vorderen, kun je ondertussen je gedachten de vrije loop geven. Als het tenminste niet een te ingewikkeld patroon is...!Heel wat ideeen en plannen kunnen zo, al bordurend, ontstaan. Maar ook zo je leven laten passeren....alles nog eens overdenken... Als je je er het geduld maar voor geeft. Hebben we nog wel geduld?
Iemands lijfspreuk was : "Als je maar lang genoeg wacht, komt alles..." Of : "geduld is ene schone zaak ".
Ik wens iedereen veel geduld toe...!

Anns.